μορφηματικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο μόρφημα

2. το θηλ. ως ουσ. η μορφηματική

γλωσσ. ο κλάδος τής μορφολογίας που εξετάζει τον σχηματισμό τών λέξεων από συγχρονική άποψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. morphemics (< morpheme < μορφή)].